اولین نسل نیسان جونیور با کد بی۴۰ سال ۱۹۵۶ از خط تولید خارج شد. این وانت سایز متوسط از توانایی حمل ۱.۷۵ تن بار و سه سرنشین برخوردار بود.
نیروی محرک بی ۴۰ با فاصله ۲.۵ متری دو محور عقب و جلو از یک موتور ۱.۵ لیتری چهار سلیندر تامین میشد و از طریق جعبه دنده ۴ سرعته دستی به چرخها منتقل میشد.
این موتور اولیه نیرویی معادل ۵۰ اسب بخار تولید میکرد که برای رساندن سرعت این وانت به حداکثر ۹۰ کیلومتر بر ساعت کافی بود. حدود دو سال بعد موتوری جدید با قدرتی بیشتر، حدود ۵۶ اسب بخار؛ جایگزین موتور قبلی شد.
سومین و آخرین نسل از جونیور که کماکان در ایران در حال تولید است، برای نخستین بار، در اکتبر سال ۱۹۷۰ میلادی (مهرماه سال ۱۳۴۹ شمسی) پا به عرصه وجود گذاشت.